Als ik het Mussennest binnenstap, verwacht ik alle brigade-deelnemers te ontmoeten. Ik heb namelijk een afspraak met de begeleiding: Arianne en Lex. Zij sturen samen de Kabouterbrigade aan. De tafel ligt nog vol met knutselmateriaal, maar ik hoor dat alle deelnemers aan het werk zijn op het Kabouterpad. Ik ga er achteraan en zie al gauw dat iedereen druk bezig is met kabouters plaatsen, draden spannen, trappetjes ophangen en schroeven. Je ziet het gelijk: ze hebben het gezellig samen! Alle zelfgemaakte knutsels van die middag krijgen een plekje.
‘Het idee voor een Kabouterbrigade ontstond al gelijk’
Weer terug in het Mussennest ronden Arianne en Lex de middag af en bereiden ze de deelnemers voor op de volgende bijeenkomst. Het thema is dan Kerstmis.
Het was nog volop zomer, toen zowel Arianne als Lex de hulpoproep zagen van onze stichting om de opgeknapte kabouterpalen te herplaatsen. De palen zijn de bewijzering van het Kabouterpad. Samen met Frits, ‘chef paaltjes’, en anderen, zoals de mensen van de Hoogstambrigade, gingen ze aan de slag.
Arianne vertelt: “In de pauze kletsten we verder en eigenlijk ontstond als vanzelf het idee om een werkgroep op te richten. Het Kabouterpad verdient meer aandacht én aankleding.” Lex vult aan: “En al pratende bedachten we hoe bijzonder het zou zijn als we hierbij de samenwerking met Boscafé de Beken/het Boshuis zouden inzetten!” Susan en Ronnie, de eigenaren van het café en huis, waren direct enthousiast en dit plan leidde tot een plezierige samenwerking. Arianne werkte als activiteitenbegeleider met mensen met een verstandelijke beperking. Dus dit idee was niet toevallig! Lex begeleidde jongeren die na een moeilijke periode weer terug wilden naar een regulier leven, dus ook hij brengt de nodige ervaring mee. En zo is Stichting Renkums Beekdal weer twee vrijwilligers rijker.
‘Een heel waardevolle samenwerking’
Bij Boscafé de Beken is ook een gezinshuis, het Boshuis. Daar woont een groep van ongeveer acht jongeren. Zij werken in het café-restaurant, bij de bakker, in de moestuin, bij de boerderijdieren of op het erf. En sommigen nu dus ook als deelnemer bij de Kabouterbrigade. Daarnaast komt er elke dag een groep mensen naar de Beken voor dagbesteding. Een deel van hen sluit ook aan op deze maandagmiddagen. “Zo heb je een mooie mix en die combinatie zorgt voor een heel waardevolle samenwerking”, zegt Lex. “Niets is zo mooi om te zien als die glimlach, als ze met deze ervaring weer weggaan”, sluit hij af.
‘Onze manier van werken’
Arianne beschrijft dat de opbouw van de bijeenkomsten verloopt volgens een vast patroon. ‘Dat geeft rust. Belangrijk is ook dat er geen druk is op presteren!” De opbouw is Voorbereiding – Uitleg – Voorbeeld – Bezig zijn – Afronden. Het voorbereiden doet het tweetal ieder bij zichtzelf thuis. Snoeiafval en ander natuurmateriaal zijn de basis. Ook het zagen van hout hoort bij de voorbereiding. Het is niet de bedoeling dat er plastic kabouters op het Kabouterpad komen. Ook werken ze met de deelnemers met thema’s. Dus vandaag gaan de Halloween-poppetjes uit de bomen en straks komen de zelfgemaakte houten kerstboompjes erin.
“Laatst waren we met zijn allen in het bos de Halloween-poppetjes aan het ophangen. Opeens riep een wandelaar: “Dus jullie doen dat!”. Nou, onze brigade-club glunderden van oor tot oor door deze opmerking.”
‘Ik heb ambitieuze plannen’
Vooral Arianne vertelt met veel enthousiasme dat ze ambitieuze plannen heeft voor het Kabouterpad, maar ook voor de Waterspeelplaats. Lex knikt steeds instemmend, dus dat gaat hun als tweetal vast lukken. “Het Kabouterpad zelf is het uitgangspunt, je werkt van binnen naar buiten en omgekeerd. Ik heb een eigen plan, maar het moet wel in het geheel passen”, zegt Arianne. Als voorbeeld geeft ze dat je kinderen ook kunt leren om omhoog te kijken. Dit doe je bijvoorbeeld door draadjes te spannen tussen bomen en daar dan dennenappels aan draadjes aan op te hangen. De kleintjes kijken ernaar via een spiegeltje.
Tussendoor praten we er ook over dat er soms vernielingen zijn. Maar daar willen ze zich niet door laten leiden. Het Renkums beekdal, waarvan het Kabouterpad een onderdeel is, is van Staatsbosbeheer. Onze stichting zorgt ervoor dat kinderen hier een prachtige ervaring opdoen. Ook dat is een mooie samenwerking, concluderen wij.
Lex sluit ons gesprek af met de woorden: “Onze brigade is ook een zoektocht, je zoekt steeds opnieuw naar wat de deelnemers kunnen!”
Dank jullie wel voor het gesprek! Veel succes voor de toekomst.
Mariska
Werkgroep Communicatie
• Vorig jaar is Keith begonnen om houten huisjes en een aanlegsteiger voor de kabouters te maken. Het zijn pareltjes! Wil je hier meer over lezen, ga dan naar: “Het kabouterpad heeft liefde nodig”.
- Arianne heeft een interview met RTV gehad over de vernielingen: bekijk het filmpje.
