Zoetwatermolusken zijn ongeleed en omgeven door een mantel in de vorm van een uitwendige schelp of huisje van kalk. De waargenomen soorten in het Renkums beekdal behoren tot de tweekleppigen en slakken. De gevonden slakken behoren tot de zogenaamde longslakken, waarbij de mantelholte als long fungeert. Deze dieren moeten periodiek boven water komen om adem te halen, omdat zij geen kieuwen bezitten.
Zoetwatermulusken vervullen een belangrijke rol in de natuur. Ze filteren anorganische- en
organische deeltjes uit het water en vormen een voedselbron voor andere organismen. In Europa behoort de groep van zoetwaterweekdieren tot de meest bedreigde diergroep als gevolg van vervuiling, recreatie en verstedelijking. Ook het drastisch mechanisch schonen van sloten en beken heeft een negatieve invloed op het voorbestaan van deze soortgroep.
In het Renkums beekdal zijn in de moerassige gebieden en de beken 14 soorten zoetwaterslakken aangetroffen en één tweekleppige. Twaalf soorten zijn algemeen tot zeer algemeen in Nederland, terwijl 2 soorten, de Slanke poelslak en de Glanzende schijfhoren minder vaak voorkomen. De Glanzende schijfhoren staat op de Rode Lijst als kwetsbaar. De Posthorenslak is een van de meest verbreid voorkomende zoetwaterslak in het Beekdal.
Ontbrekende foto’s:
Glanzende schijfhoren
Posthorenslak
Slanke poelslak