Langs de Oliemolenbeek staan een aantal zeer fraaie hakhoutstoven van Zwarte els. Bij Zwarte els werd gemiddeld eens in de 5-10 jaar gekapt. Zij hebben een zeer grote cultuurhistorische waarde. Voor wat betreft de ouderdom kan gezegd worden dat deze stoven vermoedelijk niet vóór 1750 zijn geplant, aangezien ze duidelijk aan de oever van de Oliemolenbeek staan, die pas omstreeks 1750 is gegraven.
De zwarte els is gemakkelijk te herkennen aan de grote omgekeerd eironde bladeren, de lijnvormige mannelijke katjes en de elzenproppen, dit zijn de verhoute vrouwelijke katjes. De plant groeit vooral op nattere plaatsen zoals moerassen en waterkanten.
De zwarte els is gemakkelijk te herkennen aan de grote omgekeerd eironde bladeren, de lijnvormige mannelijke katjes en de elzenproppen, dit zijn de verhoute vrouwelijke katjes. De plant groeit vooral op nattere plaatsen zoals moerassen en waterkanten.