Beste Burgers van Renkum,
Aan het begin van het nieuwe jaar wil ik u van harte feliciteren. U woont en werkt in een schitterende omgeving. De gemeente Renkum is gezegend met heel veel prachtige natuur: heuvels, heiden, bossen, beken. Wie er woont vindt het misschien gewoon, maar dat is het niet. De Veluwezoom is uniek in Nederland en Europa.
Die natuur, dat is het grootste kapitaal van deze gemeente. De rente van dat kapitaal dat is ons aller woongenot. Maar wie wil blijven genieten van de rente moet afblijven van het kapitaal.
Ik vergelijk het graag met een koek. Vers gebakken door je moeder. Die koek ligt languit te lonken op de plank. Het eerste plakje is er al af. En je denkt: ik kan best nog een plakje nemen, want dat zie je toch niet. Je zus en je broer denken ook: lekkere koek, een dun plakje, dat mis je niet. Enzovoort. Totdat moeder het bakblik ernaast houdt. En je laat voelen: de volgende koek, daar kan je maar beter van afblijven. Want anders volgt billenkoek.
De natuur is als die koek. Iedereen denkt: er is genoeg. Daar kan best wat van af. Een huisje hier, fabriekje daar, de villa van je dromen, en een weg om er te komen. Enzovoort. Op zich zijn het kleine beetjes waar je weinig van merkt. Maar voor je het weet is de natuur versnipperd of verdwenen.
De natuur…. Er is geen moeder die haar bewaakt. Geen moeder om nieuwe natuur te bakken. Op is op. Weg is weg. Als deze koek op is rest alleen het ‘bakblik’: oude verhalen, en kaarten, schilderijen van Oosterbeekse School. Zij tonen hoe mooi het hier eens was.
U en ik. Wij zijn die kinderen, maar zonder een strenge moeder. Zijn wij verstandig genoeg om van de koek af te blijven? Ik hoop het van harte. Laten we elkaar op de vingers tikken als de verleiding weer eens te groot dreigt te worden.
Ik wens u allen een groen en gelukkig 2019.
Wim Braakhekke
Reageren: wim.braakhekke@renkumsbeekdal.nl
