Maart. Volgelopen uiterwaarden. Bomen en struiken half in het water. De Rijn profiteert van de smeltende sneeuw uit de Alpen.
Er staan veel reigers langs de kant, turend naar een geschikte prooi. Ook in de lucht volop actie. Waardoor? Wat is er gaande? Gelukkig heb ik de kijker bij de hand.
In de kruin van een meidoornhaag zie ik zwarte bewegende bolletjes: muisjes… en masse op de vlucht voor het opkomende water… Ze klimmen in groten getale naar een droge plek om zichzelf te redden. Tegen die sterke stroming zijn ze niet opgewassen.
Daar komt een reiger met rustige en grote slagen aanvliegen. Kijkt goed … pikt zijn slachtoffer zo uit de top van de struik. Omklemt hem met zijn grote snavel.
Letterlijk voor het opscheppen.
De reiger vliegt meteen door, de vleugels sterk gebogen en … verliest zijn prooi …
Muizen, degelijke zwemmers … denk ik opgelucht. Ze houden er niet van, maar doen er alles aan om op het droge te komen.
Een eindje verderop landt de reiger behoedzaam. Loopt nog een paar voorzichtige stappen. Staat dan met opgetrokken schouders verweesd om zich heen te turen. De snavel steekt doelloos naar voren. Een beetje klunzig. Zich voorbereidend op een nieuwe aanval….
Tja, wie kent hem niet, de blauwe reiger.
Die eenzame visser die uren staat te wachten op een geschikte prooi. Schrijdend door ondiep water, met zijn kuifje puntig in de wind. Zijn romp ietwat heen en weer wiebelend.
Geduldig, peinzend. Zijn lange hals S-vormig ingetrokken. Gespannen loerend.
En dan… als een pijl uit een boog schiet hij vooruit. Kikkers, muizen, mollen, vissen, vogels. Niet kritisch wat zijn kost betreft.
De reiger broedt bij voorkeur in een groep en nestelt in bomen. Samen sterk. Wanneer ze solitair broeden is dat meestal op een eilandje, water rondom, een veilig gevoel. ’s Winters zoeken ze open water en bij strenge vorst trekken ze naar het zuiden.
Inmiddels zien we ook veel grote zilverreigers. Deze is niet meer weg te denken uit ons landschap. Ook in het Renkums Beekdal zie je ze regelmatig.
En ja hoor… daar gaat ie: even door de knieën, een kleine afzet en een paar stevige vleugelslagen, de reiger verdwijnt op weg naar een volgende prooi.
Altijd boeiend, de natuur. Het gebeurt gewoon voor je ogen.
@ 2019 Lies van Leeuwen – Renkum